Een zin uit ‘Sex Education‘, een serie op Netflix, 1 van mijn guilty pleasures.
Maar die zin is wel heel erg waar. In 2018 woog ik rond de 136 kg. Inmiddels ben ik een hersenoperatie verder (Cushing) en zou ik wel moeten kunnen afvallen. Maar, als ik zelf geen verandering teweeg breng, zal er niets veranderen.
En dus ben ik sinds vorige week begonnen bij de Weight Watchers. Heel benieuwd wat dit me gaat brengen.
Van te voren heb ik een aantal dagen de tijd genomen om al mijn gedachten en gevoelens die ik nog niet eerder had onderzocht nu alsnog te onderzoeken en daar eventueel beter helpende gedachten voor in de plaats te zetten.
Zo heb ik onder andere besloten alles wat ik weet over diëten, voeding en beweging uit het verleden, compleet los te laten en te vertrouwen op wat er bij de Weight Watchers verteld wordt. Ik ga er blanco in, dan heeft het denk ik het meest kans van slagen.
Ik geloof dat alles valt en staat met wat we denken en voelen bij alles wat we doen. De manier van denken bepaalt of je succes hebt of niet. Niet de actie zelf. De actie volgt na de meest helpende gedachte.
Hoe ga je er voorbereid in? Door te beseffen dat het een kwestie is van een lange, lange adem als je zoveel overgewicht hebt als ik. En door van te voren te beseffen dat het soms niet gemakkelijk is. Maar dat het de allergrootste prioriteit in je leven is en je dus alles op alles zet om door die moeilijke momenten heen te komen. Maar dat het ook okee is om het moeilijk te hebben, om te rouwen, om echt afscheid te nemen van het verzadigde gevoel, of het gezellige gevoel of dat ene lekkere ding.
Maar ook door je te beseffen dat als je dat allemaal achter je laat, dat de beloning dan gigantisch, episch is. Vrijheid! Niet afhankelijk zijn van bepaalde patronen, voedingsmiddelen, opgewekte gevoelens, maar volledig vrij zijn in je keuzes, en vrij in je lichaam en met je lichaam kunnen bewegen.
Ik kies hier voor beperking, zodat ik vrij kan zijn.
Welke gedachte werkt voor jou? Tips?
